Momenteel speel ik een videogame waar heel veel filosofische vragen en levenswijsheden in aanwezig zijn. Vandaag luidde de vraag: ‘Was this life a gift or a burden?’ Dit sprak me direct aan en ik begon mijn overpeinzingen.
Ik ga me niet wijden aan een uitgebreid antwoord op deze vraag. Maar misschien een blogje over een kleinere vraag: ‘was vandaag een geschenk of een last?
Deze voormiddag had ik de eer om een mindfulnessgroep te begeleiden. De zaal klaarzetten, thee en water voorzien, de gasten ontvangen en dan de meditatie in goede banen leiden. Op zich stelt het allemaal niet zoveel voor. Maar het deed me zo een deugd. Een boost voor mijn zelfvertrouwen.
Deze namiddag vooral mijn kinderen begeleid in hun dagelijkse bezigheden.
Mijn zoon wil heel graag leren zelfstandig koken. Hij kan al best wat maar wil meer en meer echt voor het gezin een gewone maaltijd kunnen koken. Vandaag ging hij dat doen. Ik stond onder strikte orders om zo weinig mogelijk te helpen. Maar wel aanwezig zijn om bij problemen een duwtje in de juiste richting te kunnen geven. Hij deed het uiteindelijk fantastisch. Hij maakte vis met ratatoeuille en frietjes.
Het slechte nieuws voor hem; het was zo lekker dat hij dat meer mag doen.
Mijn dochter had niet veel hulp nodig vandaag. De dagdagelijkse aansporingen om huiswerk te maken, te douchen, te eten, … Niets speciaals. Zij genoot deze voormiddag ten volle teugen van haar paardrijles. Als ze daar nou eens kon wonen, tussen die paarden.
Vandaag was een dag vol klein geluk. Ik besluit dan ook dat het absoluut een geschenk was.
Nog geen commentaren